പ്രണയം

പ്രണയത്തിനൊരു നിർവചനം തേടി ..നടക്കുകയാണ്..

പൂക്കളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ..കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചൂ..

പുഴകളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ..കുണുങ്ങി ഒഴുകിപോയി..

മലകളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ..മഞ്ഞ് കൊണ്ട് മുഖം മറച്ചു..

മഴയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ..അവൾ പെയ്തു കൊണ്ടേയിരുന്നൂ..

മുളംകൂട്ടങ്ങളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ..മധുര സംഗീതം പൊഴിച്ചു.

കാറ്റിനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ..തഴുകി തലോടിപോയി..

കിളികൾ കളിയാക്കി ചിരിച്ചൂ..ഇലകൾ തലയാട്ടി നിന്നൂ..

മനസ്സിനെ കുളുർപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന്….

അതാണോ..പ്രണയം…?

ഞെരിഞ്ഞു മുറുക്കി ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന….

അതു തന്നെയാണോ…പ്രണയം…?

തൊടാൻ സമ്മതിക്കാതെ..വഴി മാറിപോകുന്ന …

അതും പ്രണയമാണോ…?

പറഞ്ഞിട്ടും പറഞ്ഞിട്ടും കൊതി മാറാതെ..

ചിരിച്ചിട്ടും ചിരിച്ചിട്ടും മതിയാകാ‍തെ..

ചോദിച്ചിട്ടും ചോദിച്ചിട്ടും..തീരാതെ…

ഉത്തരം കിട്ടാതെ…തിരയായ്..കവിതയായ്…സംഗീതമായ്……

അജ്ഞാതവാസം

വനവാസക്കാലമായ്..വേഷങ്ങൾ മാറിയും

ആളറിയാതെയും..ആരെയും കാണാതെ

അജ്ഞാതവാസം തുടങ്ങുകയായ്..

ഇനിയും വരുന്നുണ്ടോ..പേമാരി..? കൂർത്തുമൂർ-

-ത്തുരുളുന്ന പാറകൾ താഴെക്കു വീഴുന്നോ..

നേരിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ..

നേർക്കു നേർ കാണുവാനാവാതെ പോയിതോ..

കാഴ്ചകൾ മങ്ങിയോ..ഇരുളാർന്ന ഗുഹകളിൽ

വാത്മീകമായി തപസ്സിരിക്കുന്നുവോ…!!

അലറിക്കുതിച്ചെത്തുമലയാഴിയിൽ‌പ്പെട്ടും,

ചുഴികളിൽ‌പ്പെട്ടും, കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞും,

കണ്ണുകൾ , കാതുകൾ..കൊട്ടിയടച്ചിട്ടും..നെഞ്ചു-

പിളരുന്ന വേദന ..കടിച്ചമർത്തിയും..

വാസം തുടങ്ങുകയായ്..ആരുമറിയാതെ..സ്വയം

ഉള്ളിലേക്കൊതുങ്ങിയും , വിധിയെന്നു കരുതിയും..

പഴികളെ മാറോടു ചേർത്തും, പരിഹാസമുനകളിൽ

ശയനം നടത്തിയും..ഓർമ്മകൾ മായക്കാഴ്ചയായ് മാറ്റിയും-

മുഖം കൊടുക്കാതെ..തലയൊന്നുയർത്താതെ..

അന്ധകാരത്തിന്റെ ആരണ്യകത്തിലായ്…

അജ്ഞാതവാസം തുടങ്ങുകയായ്….