ചുട്ടെരിക്കപ്പെടുന്നവ

കനലടുപ്പെരിയുകയാണ്,
തിരിച്ചും മറിച്ചും ചിന്തകളെ ചുട്ടെടുത്ത്,
കരി പുരണ്ടവ,
വെണ്ണീറ് വാരി പുതച്ചവ.

ചിന്താക്ഷാമം വരുമ്പൊൾ
ഓർമ്മകളെ കണ്ണീരു പുരട്ടി ഉണക്കിയെടുത്ത്
സമാശ്വാസത്തിനായി വിശപ്പടക്കാം,
ഓർമ്മകൾ സംഭരിച്ച് വച്ച കലവറകള്‍
കാലിയാകുകയാണല്ലൊ അല്ലെങ്കിലും.

വരുംദിനങ്ങൾ പട്ടിണിയുടെതായിരിക്കും,
കയ്പ്പറിയാതെ മോന്തിയ വീഞ്ഞെല്ലാം
മധുരമെന്നാരാണ് പറഞ്ഞത്..!!!
ഇനി കയ്പ്പ് രുചിക്കാനും
വീഞ്ഞില്ലാതായിരിക്കുന്നു...

മരണത്തിന്റെ തണുപ്പ് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു,
മരവിച്ച കൈകാലുകള്‍ക്ക്
സ്പർശനാനുഭൂതി വിട്ടൊഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു,
ഇവിടെയിനി അശാന്തിത്തിരികളാണ് കൊളുത്തുന്നത്.
വെപ്രാളത്തിന്റെ എണ്ണയൊഴിച്ചവയെ
ആളിക്കത്തിക്കാം.

മനസ്സിന്റെ കടിഞ്ഞാണിപ്പൊൾ
ആരാണ് നിയന്ത്രിക്കുന്നത് ?
ശേഷി നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ
മറ്റൊരാള്‍ക്കതിന്റെ ചുമതല കൊടുത്തേ പറ്റു എന്ന്
ചിരിക്കണൊ കരയണൊ എന്നറിയാതെ
പാവമൊരു മനസ്സ്.

അഭയം അമ്പലങ്ങളൊ
പള്ളികളൊ ധ്യാനമോ...?
കനലടുപ്പിലിനി ഭാവിയെ ചുട്ട് തിന്നാം....!